Op 15 november gingen op receptie bij de Schaopenwaesers om Prins Paul en Adjudant Syl en hun echtgenoten te feliciteren. Daar aangekomen mochten we wachten onder het genot van een drankje. We konden op de beamer kijken wat er in de zaal gebeurden. De vrienden van de prins deden hun voordracht. De prins en de adjudant waren vast gezet in een schandpaal. Bij een fout antwoord kregen ze met een plastic hamer een tik op hun hoofd. Het werd een bloed linke receptie.
De eerste vragen kwamen ze er nog goed van af. Bij de een na laatste vraag ging er iets mis. Paul gaf het verkeerde antwoord en de jeugdprinses sloeg met de hamer maar de skepter die om haar arm hing kwam na op het hoofd van Prins Paul. Gevolg een gat in zijn hoofd dus flink bloeien. Foutje bedankt. Toen de wond was gehecht was het de beurt aan de vliegenmeppers om binnen te treden op hun welbekende lied en natuurlijk de dans die erbij hoort. Adjudant Pascal vertelde wie er allemaal bij waren en vroeg toen of het licht in de zaal uit mocht. Wilco die achter het volgspot stond richten richting de deur en daar kwam Vorst Danny naar binnen op het lied “the eye of the tiger”. Bokshandschoenen en een toepasselijke box jas aan. Het was meteen duidelijk in de zaal waar dit op sloeg. Paul zag de bui al hangen.
Na nog wat woorden kwam het spel tevoorschijn. Vorst Danny had de spiraal vlugger klaar dan Prins Paul. Toen feliciteren en in de zaal genoten van de andere carnavalsverenigingen die nog volgende.
De bus was gearriveerd de reis naar Uden werd ingezet. Aangekomen bij de Pepper konden we meteen in het gezellige café plaats nemen. Het was er gezellig druk. Na een half uurtje waren wij aan de beurt om de feliciteren. Prins Dries van de Pepper deed meteen mee met het vliegenlied hij had het vlug door hoe het dansje moest. Gelukkig hadden we de korte versie bij ( drie minuten) zodat we na twee rondjes door het café weer bij het podium stonden. Natuurlijk het spiraal spel maar dit had Prins Dries niet zo snel onder de knie. Na 4,58 minuten was het spel klaar. Nadat we de onderscheiding het ons vliegenzeik hadden gegeven kregen alle meppers nog een aandenken van Prins Dries d’n Urste. Rond de klok van zes uur gingen we weer richting Boekel. Het was een gezellige dag en de eerste twee recepties zitten er weer op.